Buitenlanders die een huis willen kopen in Vancouver moeten voortaan 15 procent overdrachtsbelasting gaan betalen. Dit maakte provinciebestuur van Brits Columbia maandag bekend.

Volgens The Wall Street Journal is de nieuwe belasting het Canadese antwoord op de vastgoedprijzen in Vancouver en Toronto die de pan uit rijzen. Een ontwikkeling waar volgens makelaars en analisten vooral Chinese vastgoedkopers debet aan zijn. Volgens de Real Estate Board of Greater Vancouver steeg de gemiddelde prijs van een vrijstaande woning in juni met 39 procent vergeleken met vorig jaar.

Huizenkoper moet diepe zakken hebben

Wie een vrijstaande woning ambieert moet daar nu 1,6 miljoen Canadese dollar voor neertellen (zo’n 1,1 miljoen euro). Koop je zo’n woning, dan zal je onder de nieuwe wet daar voortaan een extra 240.000 Canadese dollars bij moeten optellen. De nieuwe wet op overdrachtsbelasting wordt op 2 augustus van kracht en geldt zowel voor buitenlandse bedrijven als voor individuen. Overigens blijft de huidige overdrachtsbelasting gewoon bestaan, dat komt er dus ook nog bij – 1 procent over eerste 200.000 Canadese dollar van de woningwaarde, 2 procent op de waarde tot 2 miljoen Canadese dollars.

Ook leegstand wordt beboet

Het gemeentebestuur mag voortaan ook een jaarlijkse belasting op leegstand heffen; veel vastgoed dat door buitenlanders wordt aangekocht wordt namelijk niet gebruikt. Eerder dit jaar kondigde de Canadese overheid al aan onderzoek te steunen naar de rol die buitenlandse kopers op de binnenlandse huizenmarkt spelen, iets waarvan functionarissen zeggen dat ze daar eigenlijk helemaal geen zicht op hebben.  Los daarvan wil de Canadese overheid te dure hypotheekleningen aan banden leggen en het minimumbedrag verhogen dat een koper direct moet betalen bij aankoop van een dure woning.

Begin deze maand publiceerde het provinciebestuur data waaruit bleek dat buitenlanders verantwoordelijk zijn voor 5 procent van de vastgoedtransacties in groot Vancouver, wat neerkomt op 6,5 procent van de totale waarde. Wie overigens niet meewerkt aan de nieuwe wet of weigert te betalen kan een boete van 100.000 Canadese dollar tegemoet zien (het dubbele voor ondernemingen) en mogelijk een gevangenisstraf tot 2 jaar.

Niets nieuws onder de zon, made op de Wadden

De maatregelen die het provinciebestuur en de gemeente Vancouver nu nemen, zijn allesbehalve nieuw. Onrechtmatige bewoning en 'gentrification' is in populaire bestemmingen van alle tijden. Neem ons eigen Terschelling. Begin jaren negentig  kampte het eiland, net als veel andere Waddeneilanden, met woningnood onder de eilandbewoners - wie een huurwoning zocht kon rekenen op een wachttijd van 8 tot 10 jaar. Tegelijkertijd stonden ruim honderd tweede huisjes van niet-eilandbewoners het hele jaar door jaar gewoon leeg of werden illegaal verhuurd.

Huisvestingsvergunning beschermt eilandbewoner

In een huisvestingsverordening werd vastgelegd dat huizen beneden de 272.000 euro niet meer verkocht mochten worden aan mensen zonder economische of maatschappelijke banden met het eiland. Jammer voor de eilandbewoners: door de sterk gestegen huizenprijzen waren er geen meer huizen onder dit bedrag. De grens werd daarom later opgerekt naar  363.000 euro.  Terschelling verbood ook het gebruik van woningen die voor permanente bewoning bedoeld voor recreatiedoeleinden.

Hoe kom ik aan huisvestingsvergunning?

Heel moeilijk. Zo'n huisvestingsvergunning krijg je niet zomaar. Naast het Nederlandse staatsburgerschap moet je maatschappelijk en economisch gebonden zijn. Dat betekent dat je minimaal 18 uur per week vast werk op het eiland moet hebben. En dat werk moet dan ook nog eens verband houden met Terschelling en het moet noodzakelijk zijn dat er voor het verrichten van dat werk op het eiland gewoond wordt. En alsof dat nog niet ontmoedigend genoeg is: je moet minstens zes jaar ingezetene zijn of zijn geweest van Terschelling. Effectief beleid - er zullen maar weinig mensen zijn die dat over hebben voor een tweede huisje.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl